Unutamamak

En son yazımı bundan yaklaşık 1 yıl kadar önce yazmışım. İlk zamanlar sık sık yazarken sonra sanırım birçok insanda olan şey bana da oldu. Yazmalar azaldı ve en nihayetinde çok ama çok uzun bir süre ara vermişim. Son 1 yıl içinde nemi oldu? Kalbimde çok önemli yerleri olan arkadaşlarımı bedenen olmasa da kaybettim. Benim onları ne kadar çok sevdiğimi bilmiyorlar. Bu bana çok fazla acı veriyor ve baş etmesi öyle çok zor ki anlatamıyorum bile. Arka arkaya hem babamı hem abimi kaybettim. Çok büyük acılar yaşadım fakat hissettirmemeye çalıştım. Kimse beni anlamıyor belki anlayan olsa da belli etmiyor. Gönlümde yapmak istediğim dolu dolu şeyler olmasına rağmen elimden bir şey gelmedi. Bazı zamanlar çok çaresiz kaldığımı hissetsem de sonra kendimi toparlamayı başardım. Boks Arena'dan Lazona ile yine beraberiz yine konuşuyoruz kim bilir belki yakında bu dostluk perçinleşecek ve hiç ayrılmayacağız. Aslında dostluğumuz ömür boyu sürecek cümlesini kullanmak istemiyorum fakat sürmesini istediğim bir arkadaşım ve kaybettiklerimde buna dahildi. Geçmişe dönebilsem çok fazla şeyi değiştirirdim. Bazen Cennet varmıdır diye düşünüyorum. Keşke öyle bir yer olsa ve sevdiklerimiz ile hiç ayrılmasak ve orada mutsuzluk olmasa. Yeşilçam'ı çok sevmeme rağmen son 1 yıldır fazlasıyla Festival Filmi izledim . Festival Filmleriyle ilgili kısa tanıtımların olduğu bir blog açtım. istfilmfestivali Alan adına sahip sitede kısa tanıtımlar yapmaya başladım. Bundan böyle yazmaya devam edeceğim. Şimdilik bu kadar.